เดินสุนัขสัตว์เลี้ยงของคุณ 101 ไมล์ (วันที่ 5)

เมื่อฉันร้อนเกินไป mutt ของฉันจะพกถุงมือของฉันให้ฉัน ฉันไม่รังเกียจที่จะเป็น drool พวกเขาเป็นคู่เก่าจากเป้าหมายที่ใช้สำหรับการวิ่งเท่านั้น

Ace ยังเป็นที่รู้จักกันในการพกหมวกและกุญแจของฉัน (เมื่อติดอยู่กับเชือกเส้นเล็กขนาดใหญ่หรือห่วงโซ่สำคัญ) การเป็นเจ้าของรีทรีฟต์เป็นประโยชน์ในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงเมื่อคุณไม่สามารถแน่ใจได้ว่ามันอบอุ่นเกินไปสำหรับถุงมือหรือหนาวเกินกว่าที่จะไปได้

เราวิ่งวิ่งระยะทาง 6 ไมล์ใน 57:53 จากนั้นก็เดินไปอีก 6.03 ไมล์ เป้าหมายคือการรักษาไว้ไม่เกินหนึ่งชั่วโมง เรากอดจังหวะ 9:35 ที่ยอดเยี่ยมสำหรับการวิ่งมากมาย – ไม่เร็วเกินไป

อาการปวดข้อข้อเท้าของฉันจากอาการบาดเจ็บเก่า ๆ พุ่งขึ้นไปประมาณ 4 ไมล์ ฉันจะไม่ไปพบแพทย์เพราะฉันรู้ว่าหมอจะบอกอะไรฉัน – เลิกวิ่ง

วันนี้ฉันสงสัยว่าเอซเคยมีความเจ็บปวดหรือไม่ในขณะที่เขาวิ่ง เช่นฉันเขาอาจจะพูดต่อไปโดยไม่พูดอะไรเลย ฉันสนุกกับเขาอย่างใกล้ชิดเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ชะลอตัวหรือเดินโซเซ บ่อยครั้งที่เขาจะชอบขาข้างหนึ่งหลังจากความคล่องตัวหรือเล่นมากเกินไป

ฉันพูดตลกว่าสุนัขสัตว์เลี้ยงของฉันไม่มีข้อ จำกัด ว่าเขาจะไล่ล่าลูกเทนนิสจนกว่าเขาจะยุบจากใกล้อ่อนเพลีย ไดรฟ์ที่ดึงมาของเขาแข็งแกร่งกว่าสามัญสำนึกของเขา

ความจริงก็คือฉันก็เหมือนสุนัขของฉัน เราทั้งคู่จะดื้อรั้นจนกว่าเราจะทำร้ายตัวเอง

ฉันต้องสนุกกับตัวเองหรือฉันหมกมุ่นอยู่กับการปฏิบัติตามตารางการฝึกอบรมแม้ว่าฉันจะรู้สึกอย่างไร และนั่นคือสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่นักกีฬาสามารถทำได้ การวิ่งไมล์มากเกินไปเป็นข้อผิดพลาดทั่วไปที่เกิดขึ้นจากนักวิ่งเริ่มต้นและนักวิ่งที่มีประสบการณ์ – และนำไปสู่การบาดเจ็บหรือความเครียดทางจิตใจได้อย่างง่ายดาย

การฟังร่างกายของฉันเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการวิ่ง

และความแตกต่างเพียงวันเดียวสามารถทำได้ เมื่อวานสุนัขสัตว์เลี้ยงของฉันและฉันแทบจะไม่จบ 3 ไมล์ วันนี้เรากลับมาติดตาม

เอซเป็นเด็กดี

ไมล์เมษายน: 18.16