การใช้การปฏิบัติเพื่อช่วยลูกสุนัขที่น่ากลัว

ฉันเข้าร่วมการฝึกซ้อมที่ Humane Society ในวันจันทร์ดังนั้นตอนนี้ฉันได้รับอนุญาตให้พาสุนัขที่พักพิงไปเดินเล่น (ใช่!) ในระหว่างการฝึกซ้อมที่ปรึกษาของฉันและฉันทำงานกับสุนัขที่ขี้อายสองตัวและมันก็คุ้มค่ามากที่ได้เห็นว่าสุนัขรู้สึกสบายใจกับเรามากกว่า 45 นาทีหรือมากกว่านั้น

สุนัขเป็นพี่น้องอายุหกเดือนที่ถูกย้ายจากที่พักพิงในมิสซิสซิปปีพร้อมกับสุนัขอีก 13 ตัว พวกเขาถูกระบุว่าเป็น“ Basset Hound/Lab Mixes” ซึ่งมีลักษณะที่เหมาะสมพวกเขามีผมยาวกว่าทั้งสองสายพันธุ์ ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพวกเขา แต่ฉันสามารถจินตนาการได้ว่าพวกเขาอาจโตขึ้นในสภาพแวดล้อมที่พักพิง ใครจะรู้. ไม่ว่าในกรณีใดตอนนี้พวกเขาเป็นสุนัขขี้อายมากและใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ด้วยกันในด้านหลังของสุนัข เมื่อมีคนเข้าใกล้กรงพวกเขาจะไม่ออกมา

ฉันชอบทัศนคติของที่ปรึกษาของฉันเพราะเธอดูเหมือนจะแบ่งปันความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับสถานการณ์ สุนัขจะต้องชินกับคน พวกเขาจะต้องไปเดินเล่น เราไม่รู้สึกเสียใจกับพวกเขา

ดังนั้นด้วยอาวุธที่มีความกระตุกเล็ก ๆ มากมายเรานั่งอยู่ในกรงกับสุนัข กรงของพวกเขามีความยาวประมาณ 12 ฟุตและกว้าง 6 ฟุต (แค่คาดเดา) และพวกเขามีสุนัขพลาสติกที่ด้านหลังที่เต็มไปด้วยผ้าห่ม สุนัขจ้องมาที่เราสักหน่อยในขณะที่เราโยนพวกมันกระตุกแล้วจากนั้นคนกล้าหาญหนึ่งในสองคนก็ออกมา พี่ชายของเธอติดตาม

เรายังคงให้อาหารพวกเขาต่อไปในขณะที่เราตัดสายจูงและสายรัดของพวกเขา แต่เมื่อเราพยายามนำพวกเขาออกไปพวกเขาแบนและปฏิเสธที่จะย้าย ดังนั้นเราจึงยกมันขึ้นมาและพาพวกเขาผ่านสุนัขตัวอื่น ๆ ด้วยสุนัขเห่า เมื่อออกไปในหญ้าพวกเขายินดีที่จะติดตามเส้นทางของการปฏิบัติต่อสนามหญ้ารั้ว

ที่นั่นเราปล่อยให้พวกเขาหลวมและพวกเขามีความสุขที่จะวิ่งและดมกลิ่นในหญ้า – สุนัขที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง คุณเกือบจะเห็นความเครียดของพวกเขาลอยไป พวกเขากลิ้งลงไปในหญ้าตามจมูกกะโหลกเล็ก ๆ ของพวกเขาไล่ล่าของเล่นและขอขนม

เมื่อเราพาพวกเขากลับไปที่กรงของพวกเขาแม้ว่าจะน่ากลัวพวกเขาก็เต็มใจที่จะเดินทั้งหมด

ความคืบหน้าเล็กน้อย เป็นวันที่ดีสำหรับลูกสุนัข

เพื่อรับลูกสุนัขตัวหนึ่ง